Visitante das estrelas

Acaba de rematar a reunión do club na que vimos de comentar o primeiro dos seis relatos que integran o libro Rapazas, de Agustín Fernández Paz.

Neste conto, titulado Visitante das estrelas, o autor pon de manifesto certas actitudes, habituais na sociedade actual, pero que a unha ficticia extraterrestre, aloxada de incógnito no corpo dunha adolescente galega, lle resultan totalmente incomprensibles.

Así, a visitante non entende o comportamento lingüístico da xente da zona (falan galego na casa e castelán no traballo, na rúa ou no colexio), a forma na que se imparte o ensino (repetindo unha e outra vez as mesmas cousas que veñen nos libros, en lugar de innovar), o modo de actuar dos/as rapaces/rapazas cando se namoran (finxen que tal sentimento non existe), a falta de sensibilidade dos humanos en relación coa progresiva deterioración da Natureza, os ataques racistas que sofren moitas persoas sen que ninguén interveña no seu favor para defendelas e axudalas (a pesar de non compartir esas ideas xenófobas).

Falamos sobre todas estas cousas, intentando non ver a palla no ollo alleo sen ver a viga no noso. É dicir, asumimos que realmente sucede todo isto que o autor critica e que somos conscientes de que é así, pero que poucas veces facemos algo para que acabe sendo doutro xeito.

Tamén nos chamou moito a atención o cambio experimentado pola visitante, que finalmente se identifica coa protagonista, ata o punto de falar en primeira persoa cando se refire a ela, compartindo incluso as súas mesmas emocións.

De todas as frases lidas, destacamos esta: "Con xente coma ti nunca poderá avanzar o mundo!", e estamos completamente de acordo en que o racismo e os/as racistas son un cancro para a sociedade, un tumor que é necesario arrincar.

Afortunadamente, o relato gustou a todo o mundo, polo que todos/as semellan ter ganas de que chegue a seguinte posta en común, o próximo Martes día 12 de febreiro, na que comentaremos polo menos outros dous relatos máis do libro.